Een ander leven na een werkongeluk

Een ander leven na een werkongeluk – ervaringsverhaal

Naast de medisch gevalideerde informatie zullen er in het informatiecentrum van Pijnstad ook ervaringsverhalen van patiënten geplaatst worden, waar anderen informatie, steun en inspiratie uit kunnen halen.

Deze verzameling artikelen is nu nog slechts bedoeld als een beperkt voorbeeld van de richting waarin we ons willen begeven en is daarom zeker nog niet bedoeld als een representatieve verzameling. Het is belangrijk om te benadrukken dat deze artikelen gebaseerd zijn op ervaringsverhalen van patiënten en dat deze verhalen niet de enige voorbeelden zijn van de thematiek waar we ons op richten.

Houd er rekening mee dat deze verzameling artikelen voornamelijk gebaseerd is op toevallige voorbeelden en daarom bij lange na niet volledig is. Het is bedoeld om de ervaring van pijn door patiënten te weergeven en is daarom niet bedoeld als een wetenschappelijke of objectieve analyse.

Hoewel deze verzameling artikelen nuttig kan zijn om een begrip te krijgen van de ervaringen van patiënten, is het belangrijk om te realiseren dat dit slechts een eerste stap is in onze zoektocht naar inzicht en begrip. We zullen ons blijven verdiepen en verbeteren om ons doel te bereiken

Mijn verhaal begint op 9 juli 2015, toen ik aan het werk was en in een transportband terechtkwam. Dit tragische ongeval resulteerde in het verlies van de toppen van twee van mijn vingers, tot aan het eerste kootje. Ik werd naar de eerste hulp in een ziekenhuis gebracht, waar helaas een verkeerde behandeling plaatsvond. In plaats van de juiste zorg te krijgen, werden mijn wonden simpelweg dichtgenaaid, waardoor de problemen begonnen.

Operaties
Na verloop van tijd begon ik steeds meer pijn te ervaren in mijn vingers. Er ontstonden zenuwproblemen en neuromen. Om de pijn te beheersen, moest ik sterke medicatie nemen, met alle bijwerkingen die daarbij hoorden. Ik onderging maar liefst tien operaties in vier verschillende ziekenhuizen tot aan het begin van dit jaar.

Amputatie
In 2023 werden mijn middel- en ringvinger uiteindelijk volledig geamputeerd. Helaas bracht deze ingrijpende stap niet de verlichting waarop we hadden gehoopt. Nu leef ik met een aanzienlijke hoeveelheid medicatie en maak ik gebruik van een TENS-apparaat om de scherpe pijn enigszins te verzachten. De zenuwproblemen breiden zich nu uit naar mijn handpalm, en het is onzeker waar dit zal eindigen.

Werk
Gelukkig kan ik nog steeds werken, zij het met aanpassingen vanwege mijn letsel. Ik ben dankbaar dat mijn werkgever me steunt in een schadeletselprocedure via mijn advocaat.

Hobby’s
Mijn geliefde hobby’s, meubels maken en duiken, kan ik helaas niet meer uitoefenen vanwege mijn letsel. Dit is iets wat ik tot op heden moeilijk kan accepteren en waar ik veel verdriet van heb. Ik heb verschillende vormen van geestelijke begeleiding geprobeerd, waaronder EMDR-therapie, VR-therapie en PEPT-therapie, maar helaas hebben deze behandelingen mijn pijnniveau niet verminderd. Nu leef ik met een constante pijn van niveau 6, zelfs in rust.

Ik probeer er nu redelijk goed mee om te gaan en vind afleiding in andere bezigheden.

Toon

Ook je ervaring delen? Klik dan hier

Terug naar alle ervaringsverhalen